เยือนที่ทำการ "อียู"

ใช้เวลาไปทั้งวันที่กรุงบรัสเซลล์ ประเทศเบลเยี่ยม ทีทำการสำคัญๆของสหภาพยุโรปค่ะ นั่งรถไฟประมาณชั่วโมงครึ่งจากกลางกรุงปารีส ถึงกลางกรุงบรัสเซลล์

ไปถึงก็เข้าไปทีทำการของสหภาพยุโรป มีบรรยากาศการแถลงข่าวและการทำงานของผู้สื่อข่าวที่กำลังยืนมุงเจ้าหน้าที่ของสหภาพยุโรปกันอยู่ แต่ละวันเจ้าหน้าที่สหภาพยุโรปประชุมกันอย่างหนักหน่วง สัปดาห์ละไม่ต่ำกว่า 100 ครั้ง และเต็มไปด้วยเอกสาร พิธีการต่างๆมากมาย สำหรับองค์กรที่มีประเทศเป็นสมาชิกอยู่ 27 ประเทศในยุโรป และมีผู้คนราว 500 ล้านคน จำนวนผู้คนนี่พอๆเล็กกว่า 10 ประเทศอาเซียนเสียอีก

สหภาพยุโรปนำหน้าอาเซียนไปก่อนพักใหญ่แล้วเรื่องการรวมตัวกัน เกิดขึ้นยุคปี 1950s อาเซียนมาเกิดขึ้นปี 1967 ถ้านับตามปีก็ตามกันอยู่ไม่น้อยกว่า 15 ปีขึ้นไป

อาเซียนพยายามเรียนรู้จากสหภาพยุโรปในหลายๆด้าน โดยเฉพาะกลไกของการจัดการความเห็นของประเทศสมาชิก การนับคะแนนเวลาลงความเห็น บทลงโทษประเทศสมาชิกที่ทำผิดกฎ

เจ้าหน้าที่ระดับสูงของสหภาพยุโรปที่ได้เจอะเจอ พูดให้กำลังใจอาเซียนมากมาย จะว่าไปก็เป็นภาษานักการทูตที่วาดภาพให้ทุกอย่างดูสวยงามและมีความหวังได้ สำหรับอาเซ๊ยนดูแล้วหนทางยังอีกยาวไกล แต่ก็เดินมาตั้งหลักมาได้มากแล้วเช่นกัน แต่ก็ยังมีอุปสรรคอีกมากมายให้ต้องแก้ไขอีกเช่นกันค่ะ

เรื่องของสหภาพยุโรปมีกลไกมากมาย แค่ภาษาที่ใช้คุยกันก็เป็นเรื่องแล้ว กับ 27 ประเทศสมาชิก แต่ละครั้งเวลาประชุมกันในรัฐสภาต้องมีล่ามพร้อมแปลทันที 23 ภาษา เขาบอกว่ามีเรื่องเล่าตลก ว่าเวลามีเรื่องขำ จะขำไม่พร้อมกัน เพราะล่ามแต่ละคนจะแปลเรื่องตลกไม่พร้อมกัน

อียู แก้ปัญหาไปแล้วมากมายและยังเติบโตอยู่ตลอดเวลา เจ้าหน้าที่ที่ได้พบให้กำลังใจว่า แม้อาเซียนจะย้งต้องเดินอีกไกล ก็ต้องรักกันไว้ ต้องรวมกันเป็นหนึ่งและพยายามจับเป็นกลุ่ม ถ้าเดินไปอย่างโดดเดี่ยวคิดว่าข้ามาคนเดียว ก็จะไปไม่รอด เพราะที่สุดแล้วจะถูกกลืนโดยจีนและอินเดีย ที่กำลังขนาบข้างและมาแรง ถ้ารวมกันเป็นกลุ่มจะมีพลังต่อรองมากกว่าและเป็นทางเลือกสำหรับกลุ่มประเทศเล็กๆอย่างเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่จะอยู่ในเวทีโลกต่อไป

จบแบบให้ความหวังพร้อมกับสัญญาณว่า ยังต้องเติบโตและเรียนรู้อีกมากสำหรับอาเซียน